Strop ceramiczno-żelbetowy (Ackermana)

Strop ceramiczno-żelbetowy Ackermana: a) widok, b) przekrój przez strop, c) przekrój przez żebro pod ścianą działowi), d) przekrój podłużny; 1 — pustak Ackermana, 2 — deska, 3 — pręty stalowe, 4 — strzemiona, 5 — wieniec żelbetowy, 6 — ocieplenie, 7 — płyta betonowa, 8 — stemplowanie, 9 — żebro pod ścianą działową, 10 — ściana działowa.

Strop ceramiczno-żelbetowy (Ackermana). Strop ten  nadaje się na przekrycia pomieszczeń o małych i średnich rozpiętościach. Do wykonania stropu używa się pustaków ceramicznych o wysokości 15, 18, 20 i 22 cm( szerokości 30 cm i długości 25 cm. Wysokość pustaka dostosowuje się do rozpiętości stropu i obciążenia działającego na strop. W stropie tym spody żeber są zasłonięte stopkami pustaków, dzięki czemu otrzymuje się jednolity podkład ceramiczny pod tynk.

U góry na pustakach wykonuje się płytę betonową o grubości 3-5 cm wzmocnioną siatką zbrojenia. Żebra stropu zbrojone są przeważnie jednym prętem. Pręty te zawiesza się na strzemionach rozmieszczonych w odstępach co 30 cm. W żebrach ciągłych lub częściowo utwierdzonych w murze stosuje się zbrojenie na górze żebra. Żebra stropu opierają się na murze za pośrednictwem wieńców.

Stropy Ackermana wykonuje się na deskowaniu pełnym lub złożonym z desek pojedynczych ułożonych pod żebrami, a opartych na rusztowaniu, Pustaki w stropie układa się mijankowo, przy czym pustaki skrajne od strony wieńca powinny mieć denka z betonu lub zaprawy, zabezpieczające przed przedostawaniem się betonu do ich wnętrza.