Niestandardowe układy funkcjonalne łazienki. Pomieszczenie związane przede wszystkim z higieną i fizjologią może być również miejscem regeneracji fizycznej i psychicznej. Obowiązujące normy przewidują typowe układy funkcjonalne łazienek o niewielkiej na ogół powierzchni. Zawsze jednak jest możliwe urządzenie łazienki dostosowanej do indywidualnych potrzeb. Podejmując taką próbę należy pamiętać o powierzchni funkcjonalnej, jakiej wymaga wygodne korzystanie z poszczególnych urządzeń – wanny, natrysku, umywalki, WC, oraz ustawionej najczęściej w łazience pralki, Najkorzystniejszy wariant wzajemnego ustawienia elementów wyposażenia łazienki uzyskuje się w wyniku przemyślanego wyboru nałożenia się ich przestrzeni funkcjonalnych. Wysokość zamocowania wanny, lustra , gniazdek elektrycznych i innych elementów wyposażenia musi odpowiadać wymogom technicznym. Zmiana standardowego układu funkcjonalnego łazienki, zależnie od potrzeb rodziny, może iść w kierunku: podziału łazienki na strefę pracy z pralką, suszarką, miejscem na mydła i proszki oraz strefę higieny z umywalką i wanną; rezygnacji z wanny na korzyść kabiny natryskowej; dobudowy, kosztem sąsiednich pomieszczeń, wnęki służącej jako mała pralnia i suszarnia.