Nadproża z cegieł (Kleina) nad otworami z węgarkami: a) o wysokości 1 cegły, b) o wysokości 1/2 cegły (przekrój i widok z boku); 1 — bednarka lub pręt, 2 — ościeżnica, 3 — węgarek.
W budownictwie murowym występuje wiele odmian nadproży płaskich:
a) z cegieł zbrojonych wkładkami stalowymi, zwane Kleina,
b) z belek stalowych wypełnionych cegłą,
c) żelbetowe monolityczne,
d) żelbetowe prefabrykowane.
Nadproża z cegieł (Kleina)
Belkę nadproża stanowią cegły połączone zaprawą i zbrojone w spoinach bednarką o przekroju 2×15 mm do 3×30 mm lub prętami o średnicy 5-12 mm. W zależności od rozpiętości nadproża (szerokości otworu) cegły ustawia się na rąb lub stojąco. Maksymalna rozpiętość nadproża nic powinna przekraczać 2,5 m. Jeśli rozpiętość nadproża jest nie większa od 1,5 m, to wysokość przyjmuje się 1/2 cegły, dla większych rozpiętości należy przyjąć wysokość I cegły. Do wykonania nadproży należy używać cegły klasy 15 lub 10 oraz zaprawę cementową w proporcji 1:3.
Nadproże wykonuje się na deskowaniu i stemplowaniu, które powinno być utrzymane na miejscu przez 14 dni. Pręty zbrojenia (bednarka) powinny być przedłużone poza światło otworu na długość 20 cm.