Wygodne miejsce do spania kojarzy się ze spokojem, ciszą, separacją od reszty domowników, stąd następnym rozwiązaniem jest sypialnia – osobny pokój przeznaczony do indywidualnego wypoczynku.
W kawalerkach czy jednopokojowych M2, a także w mieszkaniach użytkowanych przez rodzinę większą niż przewidziano w projekcie architektonicznym, udaje się jedynie zorganizować kącik sypialny usytuowany w pokoju dziennym, a tym samym włączony do zestawu mebli służących do wypoczynku w ciągu dnia.
Jest to prawidłowe rozwiązanie w wypadku tzw. spania awaryjnego, dla gości, natomiast dla domowników ? ustawienie łóżek powinno zapewnić pełną izolację od ośrodków zabawy i spotkań towarzyskich.
Sypialnia, zgodnie ze starymi, wypróbowanymi zasadami, powinna być usytuowana we wschodniej lub północnej, mniej nasłonecznionej części mieszkania, łóżka, jeśli to możliwe, na linii północ-południe, z wezgłowiem na północy. Projektowanie sypialni rozpoczyna się od ustawienia łóżka, pamiętając, że podstawowe gabaryty „legowiska” dla jednej osoby to 190 x 90 cm. Miejsce jego lokalizacji określa wielkość pokoju, usytuowanie okna i drzwi oraz dogodny do nich dostęp, czyli komunikacja w całym pomieszczeniu. Przy aranżacji sypialni „małżeńskiej” należy podwójny tapczan zestawić z dwóch pojedynczych, z możliwością ich rozsunięcia w wypadku choroby jednego z małżonków. Inne meble, poza łóżkami, to szafki nocne, szafy-garderoby, komody-bieliżniarki (jeśli nie można wszystkich szaf ustawić w przedpokoju), lustro, toaletka, krzesła. W sypialni o średnim metrażu można wygospodarować również kącik do pracy ustawiając w pobliżu okna małe biurko wraz z regałem-biblioteczką.