Inny rodzaj mebli do spania to łóżka wsuwane jedno pod drugie, które wyciąga się tylko na noc. W dzień pościel powinna być chowana do specjalnych szafek lub szuflad w tapczanie.
Praktycznym rozwiązaniem są łóżka chowane w szafie lub zamykane na ścianie tapczany-półki, których dolne powierzchnie mogą stanowić równocześnie tablice do pisania.
Ustawienie łóżka w pokoju dziecinnym narzuca (podobnie jak w sypialni) układ pozostałych sprzętów na planie. Ponieważ – jak wspomniano – celem jest uzyskanie jak największej przestrzeni do zabawy, powinno się maksymalnie ograniczyć ich liczbę. Należy wyrzucić wszystkie wolno stojące ciężkie szafy czy komody (np. do przedpokoju), zostawiając w pokoju jedynie lekkie regały lub pojemniki na zabawki (oczywiście szafa – element składowy łóżka piętrowego pozostaje w pomieszczeniu).
Powierzchnią, w całym tego słowa znaczeniu, użytkową jest w pokoju dziecinnym podłoga, na której dzieci bawią się najchętniej. Powinna ona być w miarę ciepła i miękka. Najlepiej wyłożyć ją praktyczną wykładziną o miękkim podłożu z grubej tkaniny lub gąbki. Nie poleca się dywanów, które dzieci szybko mogą zniszczyć, ani małych dywaników, na których łatwo się poślizgnąć i przewrócić. Obszyta tkaniną gąbka w formie poduszki, może służyć jako siedzisko lub być przedmiotem do zabawy.