Te tapety mają wypukłą powierzchnię i są najlepsze do krycia niskiej jakości tynku. Wiele z nich nadaje się do pomalowania zarówno farbą emulsyjną, jak lakierem czy emalią olejną. Z niektórymi z tych tapet należy się obchodzić ostrożnie, aby nie spłaszczyć wypukłego wzoru. Naklejone i pomalowane są niezwykle trudne do usunięcia. Oto główne ich odmiany:
Tapety wiórowe – Drzazgi i opiłki drewna przypominają wyglądem owsiankę; występują w różnych odmianach: od drobnych po grube. Są tanie i świetnie nadają się do niedoskonałych powierzchni.
Tapety tynkopodobne – Wyglądają jak delikatnie wymodelowany tynk. Istnieje ponad 100 wzorów takich tapet, a niektóre z nich przypominają dawne pokrycia ścienne. Wykonane są z pulpy drzewnej lub włókien bawełnianych; dostępna jest także wersja z PCW. Im bardziej wypukły wzór, tym droższa tapeta.
Linkrusty Wynaleziono je w drugiej połowie XIX wieku, podobne są nieco do linoleum. Produkuje się je z oleju lnianego i wypełniaczy. Często są formowane tak, by przypominały panele ścienne; kładzie się je w dolnych częściach ścian, następnie maluje lub bejcuje. Są bardzo trudne do położenia.
Tapety metalizowane
Metalizowaną powierzchnię tworzy folia aluminiowa lub metalizowany plastik, a warstwę spodnią – papier bądź fizelina, zadrukowane wzorem. Lśniąca powierzchnia odbija światło, co może uwydatnić ciemniejsze części pomieszczenia, ale podkreśli też niedoskonałości powierzchni.
Tapety włóknowe
Te strukturalne pokrycia ścian wykonane są z naturalnych włókien, takich jak rafia, sizal i juta, które ufarbowano i zalaminowano wraz z materiałem podkładowym. Nadają się do ścian o złej jakości, pod warunkiem że nie są poddawane działaniu wilgoci.
Tkaniny ścienne
Jedwab, len i zamsz to przykłady nowoczesnych pokryć ścian dostępnych na rynku. Produkowane są na spodach papierowych lub kauczukowych, a sprzedawane w rolkach, jak tapety, lub z metra. Alternatywnie tkaninę bez podkładu można rozpiąć na listwach. Takie pokrycia ścian są drogie i trudne do czyszczenia; wymagają specjalistycznego wieszania.
Z klejem czy bez? Większość tapet nie jest pokryta klejem i wymaga smarowania nim przed tapetowaniem.
Tapety z klejem pokryte są od spodu wysuszonym krystalicznym klejem, który uaktywnia się, gdy tapeta zostaje zanurzona w wodzie. Są łatwe do położenia, ponieważ nie ma potrzeby używania pędzla ani kleju. Być może trzeba będzie dokleić miejsca łączeń poszczególnych pasów tapety, jeśli zaczną odstawać.
Tapety samoprzylepne – takie tapety pozwalają na klejenie ich bezpośrednio z rolki; układanie trwa krócej niż innych tapet.